แบบฟอร์มภาษี
Form 921-P เป็นหนึ่งในแบบฟอร์มภาษีที่เป็นเอกสารที่ใช้ในการรายงานรายได้ การหักเงิน และความรับผิดทางภาษีไปยังหน่วยงานด้านภาษีที่เกี่ยวข้อง แบบฟอร์มเหล่านี้เป็นส่วนสำคัญของกระบวนการยื่นภาษีและใช้เพื่อให้แน่ใจว่าบุคคลและธุรกิจปฏิบัติตามกฎหมายภาษีและคำนวณภาระผูกพันทางภาษีได้อย่างถูกต้อง
แบบฟอร์มภาษีเฉพาะที่กำหนดอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น สถานะการยื่นภาษีของแต่ละบุคคล แหล่งที่มาของรายได้ และกฎหมายภาษีของประเทศ อย่างไรก็ตาม แบบฟอร์มภาษีบางประเภททั่วไปมีดังนี้:
แบบฟอร์มภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา: มีการใช้แบบฟอร์มเหล่านี้ เช่น 1040 series ในสหรัฐอเมริกา โดยบุคคลเพื่อรายงานรายได้ เรียกร้องการหักเงินและเครดิต และคำนวณภาระภาษี
แบบฟอร์มภาษีธุรกิจ: ธุรกิจต่างๆ รวมถึงการเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว ห้างหุ้นส่วน บริษัท และบุคคลที่ประกอบอาชีพอิสระ อาจต้องยื่นแบบฟอร์มต่างๆ เพื่อรายงานรายได้ ค่าใช้จ่าย และภาษีที่ค้างชำระ ตัวอย่าง ได้แก่ Schedule C (กำไรหรือขาดทุนจากธุรกิจ) และ แบบฟอร์ม 1120 (การคืนภาษีเงินได้นิติบุคคลของสหรัฐอเมริกา)
แบบฟอร์มภาษีการจ้างงาน: นายจ้างจะต้องรายงานค่าจ้างของลูกจ้าง ตลอดจนหักภาษี ณ ที่จ่ายและนำส่งภาษีเงินเดือน แบบฟอร์มต่างๆ เช่น W-2 (ใบแจ้งยอดค่าจ้างและภาษี) และ 941 (การคืนภาษีของรัฐบาลกลางรายไตรมาสของนายจ้าง) ใช้เพื่อจุดประสงค์นี้
แบบฟอร์มบัญชีการลงทุนและการเกษียณอายุ: แบบฟอร์มเหล่านี้ใช้เพื่อรายงานรายได้จากการลงทุน กำไรจากการลงทุน และการขาดทุน ตลอดจนเงินสมทบและการจัดสรรจากบัญชีการเกษียณอายุ ตัวอย่าง ได้แก่ แบบฟอร์ม 1099-DIV (เงินปันผลและการแจกแจง) และ แบบฟอร์ม 5498 (ข้อมูลการบริจาคของ IRA)
แบบฟอร์มภาษีอสังหาริมทรัพย์และของขวัญ: เมื่อบุคคลเสียชีวิตหรือให้ของขวัญที่สำคัญ แบบฟอร์มเฉพาะ เช่น แบบฟอร์ม 706 (การคืนภาษีอสังหาริมทรัพย์ของสหรัฐอเมริกา (และการโอนรุ่นข้าม)) และ แบบฟอร์ม 709 (ของขวัญของสหรัฐอเมริกา (และรุ่น- การข้ามการโอน) การคืนภาษี) ใช้เพื่อรายงานและคำนวณภาษีทรัพย์สินหรือภาษีของขวัญที่เกี่ยวข้อง
โปรดทราบว่ากฎหมายและแบบฟอร์มภาษีสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ดังนั้นบุคคลและธุรกิจควรปรึกษาหน่วยงานด้านภาษีที่เกี่ยวข้องหรือขอคำแนะนำด้านภาษีจากผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้แน่ใจว่าปฏิบัติตามข้อกำหนดในปัจจุบัน